Interferentie

Interferentie is eenverschijnsel dat optreedt wanneer een ontvanger het gewenste signaal niet voldoende kan onderscheiden van signalen van andere bronnen. Signalen uitgezonden door de ene gebruiker vormen dan storing voor signalen van andere gebruikers op dezelfde (of een nabijgelegen) frequentie. Dit is met name een probleem bij radiocommunicatie, maar het kan ook optreden binnen een kabel met meerdere aderparen, doordat het signaal op het ene aderpaar overstraalt op een ander aderpaar. Of dat een kabel draadloze signalen van buiten oppikt.

Er zijn grofweg twee redenen waarom interferentie kan optreden.

Ten eerste kunnen signalen van andere zenders 'ruis' veroorzaken in het voor een ontvanger bedoelde communicatiekanaal, waardoor de ontvanger het bedoelde signaal niet van deze ruis kan onderscheiden. Dit komt vaker voor naarmate andere zenders met een hoger vermogen in dat kanaal uitzenden. Naast illegale uitzending in het betreffende kanaal, kan de aanwezigheid van vreemde signalen in het kanaal ook veroorzaakt worden door uitzendingen in naburige kanalen. Het uitgezonden vermogen van een zender kent weliswaar een piek in het gewenste (toegekende) kanaal, maar het blijft hiertoe niet beperkt. Een deel van het vermogen zal buiten het eigenlijke kanaal worden verspreid. Het vermogen neemt verder af naarmate de frequentie verder afligt van dat kanaal. Bij radiocommunicatie wordt het vermogen dat buiten het gewenste kanaal mag worden verzonden aan een limiet gebonden.

De tweede reden voor interferentie ligt bij het ontvangsttoestel. Dit filtert uit alle inkomende signalen die signalen met de juiste frequentiekarakteristieken. Signalen uit naburige kanalen worden echter niet volledig onderdrukt. Wanneer ze voldoende sterk zijn, kunnen ze na filtering nog steeds de identificatie van het bedoelde signaal belemmeren. Om deze reden stellen vergunningen ook limieten aan het uitgezonden vermogen in het eigen kanaal.

De mate van interferentie wordt bepaald door een groot aantal parameters, waaronder:

• de kwaliteit van de zender,
• het vermogen van de zender (en daarmee de afstand tussen de zender en de ontvanger),
• de gebruikte modulatiemethode,
• de kwaliteit van de ontvanger,
• de gebruikte antenne bij de zender en de ontvanger.

In de loop der jaren zijn er allerlei technieken ontwikkeld om interferentie in radiocommunicatie te voorkomen. Dit worden mitigatie technieken genoemd.