Planck satelliet

De Planck satelliet is een sateliet van de europese ruimtevaartorganisatie ESA, die de achtergrondstraling in het heelal in kaart moet brengen. Deze achtergrondstraling is straling die voortkomt uit het ontstaan van het heelal, de bing bang.

Om de kosmische achtergrondstraling op te vangen beschikt de satelliet over een schotelantenne. Vervolgens gaat de straling naar twee ontvangers: het Low Frequency Instrument (LFI) registreert de signalen met een relatief lage frequentie; het High Frequency Instrument (HFI) registreert de signalen met een relatief hoge frequentie.

De frequentie van de straling hangt samen met de temperatuur van de bron. Met behulp van de metingen wordt een temperatuurkaart samengesteld die meer inzicht moet geven in de bronnen van kosmische achtergrondstraling en kennis moet opleveren over het ontstaan van het heelal.

Voor nauwkeurige meting van de straling is koeling van de ontvangers tot vlak boven het absolute nulpunt, van 0 K of -273,15 °C noodzakelijk. Nooit eerder is een satelliet ontwikkeld die op een dergelijk lage temperatuur werkt.

De satelliet is vernoemd naar de Duitse natuurkundige Max Planck (1858-1947) die in 1918 de Nobelprijs voor natuurkunde kreeg.

De satelliet wordt medio 2008 gelanceerd.