Het Nationaal Frequentieplan (NFP)is een bestemmingsplan voor de ether. Het NFP biedt (potentiële) frequentiegebruikers inzicht in de bestemmingen en het gebruik van frequenties in Nederland en dient als basis voor de vergunningverlening.
Het frequentieplan bevat een verdeling van de frequentieruimte over de verschillende bestemmingen en categorieën van gebruik. Voorbeelden van de vele toepassingen zijn mobiele telefonie en omroep. De verdeling is opgenomen in de zogeheten frequentietabel. In deze tabel is per frequentieband aangeven voor welk type gebruik deze band is bestemd. Voorts is aangegeven volgens welke procedure vergunningen worden verleend.
Het frequentieplan legt hiermee het gebruik en de verdeling van de frequentieruimte vast. Daarmee fungeert het frequentieplan dus als een bestemmingsplan op basis waarvan de daadwerkelijke vergunningverlening plaats heeft.
In juni 1999 is het NFP voor het eerst verschenen. Het is de bedoeling om het NFP regelmatig te vernieuwen. Hierbij wordt gedacht aan een periode van 2 jaar, waarbij zoveel mogelijk wordt aangesloten op de cyclus van de World Radio Conference (WRC).