SIM

Om met een GSM-toestel te kunnen bellen is een SIM, een Subscriber Identity Module nodig. De SIM is een chipkaart waarop de identiteit van de abonnee staat aangegeven, de IMSI, waarbij IMSI staat voor International Mobile Subscriber Identity. Daarnaast is er op de SIM nog ruimte voor bijvoorbeeld een adresboek.

De SIM kan in principe in ieder willekeurig toestel worden gestopt. De abonnee is dan via dat toestel bereikbaar.

Om misbruik van de telefoon te voorkomen kan de SIM worden voorzien van een PIN code bestaande uit 4 tot 8 cijfers. De ingetoetste PIN code wordt voordat het toetsel kan worden gebruikt vergeleken met de code die in een afgeschermd stuk geheugen van de SIM staat. Na 4 keer een niet correcte code te hebben ingetoetst, wordt de SIM geblokkeerd. De blokkering kan ongedaan gemaakt worden met een PUK (PIN Unblocking Key). Dit is een 8 cijferige code die alleen bij de geauthoriseerde gebruiker en bij de service provider bekend is.

De SIM bestaat er in 2 formaten, een groot formaat zo groot als een credit card en een klein formaat. Deze laatste is iets groter dan de chip op een chipkaart.

Tegenwoordig bestaat er ook een eSIM die geïntegreerd is in het toestel.