Vervorming

als gevolg van transport of bewerking van signalen kan vervorming ontstaan. Er bestaan twee soorten vervorming:

Lineaire vervorming ontstaat door frequentie-afhankelijke overdracht van bijvoorbeeld een versterker. dat wil zeggen dat de versterking niet voor alle ingangsfrequenties precies gelijk is. Hierbij ontstaat zowel demping (amplitudevervorming) als een fasedraaiing (fasevervorming of looptijdvervorming). De demping en de fasedraaiing is afhankelijk van de frequentie van het ingangssignaal.
Lineaire vervorming is niet altijd ongewenst. Een goed voorbeeld van gewenste lineaire vervorming is een filter. Zo laat een laagdoorlaatfilter de lage frequenties wel door terwijl de hoge frequenties worden onderdrukt.
Het menselijk oor is minder gevoelig voor fasevervorming. Bij datatransmissie dient hier wel terdege rekening mee te worden gehouden. Een datapuls kan immers worden opgebouwd uit een groot aantal frequenties. De datapulsen worden hierdoor vervormd, waardoor intersymboolinterferentie ontstaat. Deze kan worden tegengegaan met correctienetwerken (equalizers).

Niet-lineaire vervorming ontstaat als de versterking (of demping) afhankelijk is van de momentane sterkte van het signaal. Hierdoor ontstaan harmonischen van de signaalfrequentie. Een voorbeeld van niet-lineaire vervorming is het oversturen van een versterker, het ingangssignaal wordt een aantal keren versterkt, maar als het ingangssignaal te groot wordt, kan het uitgangssignaal niet meer groter worden omdat deze vastloopt tegen de voedingsspanning.